Jezioro deszczu.

Medyk *Admin*

W tej krainie można szybko stać się mokrym, ponieważ bezustannie pada i czasami przez to jezioro wylewa. Trawa chłodna, a z drzew cały czas kapią duże krople. Słońce rzadko zagląda na te tereny, chowając się zazwyczaj za ciemnymi, gęstymi chmurami burzowymi. Rozbłyski piorunów oraz potężne wybuchy grzmotów rozlegają się tu niezwykle często.

Vipera przyszła i usiadła na chłodnej trawie. Położyła fioletowy plecak obok siebie, wyjęła mp3, włożyła słuchawki do uszu i słuchała muzyki. Po chwili wilczyca była cała mokra z powodu padającego deszczu. Ona lubiła tą wodną atmosferę, więc w ogóle nie przejmowała się deszczem i tym, że jest cała mokra. Słuchała muzyki dalej.

Dorastający

Małe, futrzaste c o ś przemierzało ową krainę tanecznym krokiem. Może nawet trochę szalonym. Ba! Na pewno szalonym. Potwierdzał to ogon w ciągłym ruchu, poruszające się rytmicznie uszy i "wiercąca się" fryzurka. Śpiewając pod nosem "Come rude boy boy" czy cośtam cośtam, wkroczyła Ayona. Deszczyk padał. Przerwała hit Rihanny i zaczęła śpiewać przedszkolną piosenkę o deszczu. Tak, tak, Ay jednak była dzieckiem. Ale na jej pysku malował się niezwykle szalony uśmieszek. Gdy usłyszała grzmot, a przed jej oczami, a właściwie grzywką, błysnął piorun, podskoczyła jak świerszcz. Ale to wcale nie ze strachu, o nie, nie. Ona uwielbiała burze! Skakała w deszczu, wyła z radości. Szalone dziecko.

Półdemon *Admin*

Przybyła w to miejsce lekkim, niemal niesłyszalnym krokiem. Wyczuła bowiem zapach innego wilka, co prawda był tłumiony przez deszcz, jednak dalej wyczuwalny. Jej czarno-czerwona sylwetka pojawiła się między dwoma konarami, stojącymi niedaleko wzburzonej tafli jeziora. Przyglądała się swoimi żółtymi, kocimi oczami skaczącej postaci nieznajomej. Zlustrowała ją uważnie, nie przejmując się wcale opadami deszczu czy błyskającymi pióropuszami jasnych błyskawic.

Dorastający

Gdy skoczyła po raz nie-nadający-się-do-liczenia, siadła gwałtownie na zadku. Odwróciła głowę w stronę nadchodzącej postaci. Jej niewidoczne oczy się powiększyły, a ogon od nowa zaczął energicznie poruszać z uporem maniaka. Wilczątko podskoczyło z miejsca, biegnąc ile sił w łapkach do owej postaci. Gdy do niej dotarła, otworzyła pysk z wrażenia.
- Skrzydła! - zapiszczała.
Zaczęła skakać wokół wilczycy, by móc obejrzeć owe kończyny z każdej strony. Włosy pod siłą podskoku się uniosły, a znad nich było widać duże, błyszczące, różowe oczy.

Półdemon *Admin*

Zamrugała, obserwując reakcję wadery z uniesionymi brwiami. Cóż, podczas podróży patrzono na jej skrzydła dość dziwnie, lecz nigdy nikt jeszcze nie zrobił czegoś takiego, jak ta młoda wilczyca.
- Czyżby do krainy przybyła piłeczka przebrana za wilka? - odezwała się wtem, strząsając z grzywki uporczywą wilgoć.

Dorastający

- Whooo? - zapiszczała po swojemu.
Następnie, jak to ona, zaczęła się rechotać. Gdy przestała, skoczyła na grzbiet wilczycy, opierając się łapkami o jej głowę, zwisając głową w dół, jej różowe patrzałki patrzyły na patrzałkowe patrzałki patrzałczystej wilczycy.
- A pani latać umie? A jak się pani nazywa? Pani tu tak długo? Do jakiej pani watahy należy? - zbombardowała ją pytaniami. xD

Półdemon *Admin*

Była przyzwyczajona do takich akurat rzeczy, gdyż jej młodsza siostra miała zwyczaj wskakiwania na jej grzbiet. Toteż nie zareagowała gwałtownie, a jedynie pokręciła łbem z lekkim, ironicznym uśmieszkiem.
- Grzeczność nakazuje wpierw się przedstawić, potem zadawać pytania - odpowiedziała, wpatrując się niemal natarczywie w jej odsłonięte teraz ślepia.

Dorastający

- Ayona - odparła szybko - Odpowie pani?
Nie da się ukryć, że Ay była wyjątkowo natarczywą osóbką. Nic nie mogło umknąć jej uwadze, wszystko pragnęła wiedzieć. Oho, chyba Ravena będzie jej "ofiarą".

Półdemon *Admin*

- Jeszcze nie potrafię zapanować nad skrzydłami na tyle, aby wzbić się w powietrze. Nazywam się Ravena i należę do Watahy Księżyca - odpowiedziała jej spokojnym tonem. - Jestem tutaj od niedawna wraz z siostrą - odparła na ostatnie z zadanych pytań. Wyszczerzyła lekko swoje przednie kły, mrużąc żółte oczyska. - Czy Twa ciekawość została zaspokojona? - zapytała, a w jej głosie skryła się ironiczna nutka.

Szaman

Przyszła powłócząc łapami. Nie lubiła deszczu, wolała raczej suchy klimat, ale od czasu do czasu trochę wody może się przydać. Zwłaszcza, żeby spłukać pył z futra. Podeszła trochę bliżej do rozmawiających wilczyc i leciutko się uśmiechnęła. - Witajcie, nazywam się Ayune Selivy. - Jej głos miał tajemnicze brzmienie, jakby z innego świata. Myślami jeszcze była przy swojej dawnej krainie, choć ciało od roku tam nie było.

Półdemon *Admin*

Jej uszy drgnęły, kocia sylwetka skręciła się lekko, odwracając ku nowo przybyłej. Skinęła jej łbem, wpatrując się weń kocimi oczyma.
- Me imię brzmi Ravena - przedstawiła się należycie, nie zamierzając zwracać się do owej wadery ironicznym tonem. Coś w jej postawie odwiodło ją od tego skutecznie.

Ja już lecę ^^

Medyk *Admin*

Vipera rozejrzała się i ujrzała swoją starszą siostrę z jakimiś wilkami. Nie słyszała co mówili, ponieważ słuchała muzyki. Później zdjęła słuchawki z uszu i podeszła do Raveny. - Hejka, czy masz coś do picia, bo ja zapomniałam wziąć. - powiedziała. Vipera spojrzała na inne wilki i się przywitała: - Hejka, jestem Vipera młodsza siostra Raveny. -

Szaman

- Witaj Vipero, nazywam się Ayune Selivy. - Uśmiechnęła się do wilczycy. Jej futro, już dość mokre wreszcie zaczęło nabierać czerwono-złotej barwy, wcześniej wyglądało jakby było piaskowe. Poprawiła bransoletkę, która zaczęła zjeżdżać jej z łapy i usiadła.

Półdemon *Admin*

Pokręciła łbem na prośbę siostry.
- Jak zwykle - mruknęła, aby zaraz rozejrzeć się dookoła. - Za mało masz tu wody, Vipera? - zwróciła jej uwagę na falującą taflę jeziora. Otrzepała lekko futro nie zapominając, iż na jej grzbiecie nadal siedzi wadera o fioletowej sierści.

Medyk *Admin*

Vipera patrzała na swoją starszą siostrę i powiedział: - Ale mi chodziło o wodę cytrynową. - Wilczyca spojrzała na Ayune. - Miło mi cię poznać. - Po tych słowach wróciła pod drzewo, włożyła słuchawki do uszu i znów słuchała muzyki.